امروز 1 آبان-چهارشنبه

یه چند مدتیه که به آهنگهای میشل گورویچ یا چاینا وومن گوش میدم، یه صدای خاصی داره، همینطور متن آهنگ هاش خیلی خیلی ارضام میکنه، یکی از آهنگاش اسمش هست Give me the first six months of love؛ یعنی شش ماه اول عشق و بهم بده.

واقعا اون اوایل رابطه خیلی خوبه، خیلی آدم حس خوبی داره، این هورمون سروتونین هم که ترشح میشه آدم هی خوشحال و شاده و آرومه. بعد اصولا وقتی اون اوایل با کسی دوست میشی چون هر دو فکر میکنن که از همدیگه خوششون میاد بنابراین حس خوبی بهشون دست میده.بعد این حس وحال اگه ادامه دار باشه به تدریج تبدیل می شه به دوست داشتن و عشق. تا اینکه به هزاران دلیل دیگه این رابطه نمیتونه ادامه پیدا کنه و بهم می خوره. 

 این اول رابطه رو آدم دوست داره هی تجربه کنه، چون فکر میکنه این حسه فقط با همون آدمه براش ایجاد شده بنابراین هی منتظر می مونه که همون آدم دوباره برگرده و این حس وحال و دوباره بهش برگردونه. بعد کم کم که طرف به تخمشم حساب نمی کنه،  دچار افسردگی میشه و کورتیزول هی ترشح می شه و چس ناله عشقی زیاد میشه.

می خوام بگم چه عیبی داره اگه آدم بخواد هی این حس و حال و با آدم های مختلف تجربه کنه،