رویا و آرزو
توی ذهنم چند تا آرزو و رویا هست.
مثلا چند سال دیگه برای خودم کتابفروشی بزنم. یا یه بار به ذهنم رسید دوست دارم یه کافه کتاب بزنم که توش مردم هم کتاب بخونن هم چایی و کیک بخورن.
یه بار هم گفتم دوست دارم یه شیرینی فروشی بزنم ولی نه مثل شکل و شمایل امروزی. یه شیرینی فروشی که فقط باید تو خود مغازه شیرینی رو بخوری و بعد بری. یعنی مثل رستوران. با میز و صندلی . شیرینی و براتون سرو می کنیم.
دوست داشتم مغازم یه جایی بود که می تونستم به سبک ایتالیایی ها درستش کنم. یعنی جلوی مغازه صندلی و میز با سایه بون بزارم. با یه عالمه گلدون گل.
دوست دارم وقتی پولدار شدم یه خونه بخرم که یه اتاقش و پر کنم فقط از کتاب با یه دوشک و شومینه که هر شب جلوی شومینه دراز بکشم و یه کتاب از رمان نویسای کل دنیا رو بخونم.
دوست دارم کل دنیا رو ببینم. با همه فرهنگ ها و مردم دنیا آشنا بشم. یه عالمه دوست تو نقطه های مختلف دنیا پیدا کنم.
دوست دارم بتونم خانوادم و راضی کنم. خوشحال کنم. امیدوار کنم. کاری کنم بهم افتخار کنن. احساس کنن زندگی خیلی خوبه.
ولی امروز نمیدونم چرا یهو به ذهنم رسید که نه این ارزوها خوب نیس. کلمه آرزو و رویا رو گوگل کنم ببینم چی جواب می ده. میتونه یه لیست بهم بده که از توش انتخاب کنم.
گوگل کردم ،
تقریبا هیچ جوابی بهم نداد بعضی هاش فیلتر بود بعضی هاشم که چرت و پرت هایی بود که گوگل وقتی چیزی و نمی فهمه واست پیدا می کنه.
پیکاسو.
همیشه عاشق کاراش بودم.
دوست داشتم تو اون دوران بودم و باهاش آشنا می شدم.
یه نقاشی ازم می کشید از همون مدل ها که از معشوقه هاش می کشیده.
پیکاسو یکی از مردهای ایده آل منه.
اون همیشه عاشقه . عاشق عشق ورزیدنه.
خوبی؟
امروز یه دوست ، یه آشنای قدیمی ازم پرسید.
گفتم: خوبم.
ولی دروغ گفتم
خوب نیستم
حالم بده. از اینکه انقد زندگی باهام بازی می کنه بد شده حالم.
خوب نیستم. کاش منم مثل تو بودم.
به دروغ میگم خوبم.
که تو از دستم ناراحت نشی.
ناخونم و فرو می کنم تو گوشت دستم, که مزه درد و بفهمه این مغز.که دیگه هوس نکنه فکر کنه.
ناخونم و بلند می کنم برای اینکه وقتی تو گوشتم فرو می کنمش بیشتر درد بکشم.
لذت داره این درد بسیار.
چون بعدش حسابی خودتو زمین زدی.
ارگاسم مغزی می شم وقتی درد می کشم.
وقتی گریه می کنی خالی می شی ولی وقتی درد می کشی ارضا میشی.